Gdy w poczekalni u genialnego psychiatry spotyka się kilkoro pacjentów zawsze jest ciekawie. Gdy są to osoby cierpiące na takie fobie jak: niekontrolowane przeklinanie (choroba Tourette’a), przeliczanie wszystkiego (arytmomania), strach przed bakteriami (nozofobia), powtarzanie każdego zdania (palilalia), niemożność stanięcia na linii, czy tytułowa nerwica natręctw, to robi się bardzo zabawnie. A gdy z powodu niekończącej się absencji lekarza pacjenci zaczynają się leczyć sami, zaczyna się prawdziwa jazda.

Spektakl prawdopodobnie od 18 roku życia!

Recenzje i wywiady:
Notatnik Kulturalny

Czy wiecie kto w rodzinie decyduje o pójściu do teatru? Statystycznie, w zdecydowanej większości, żona albo narzeczona. Opór facetów przed pójściem do teatru bywa desperackie. „Po co mam iść do teatru skoro już raz tam byłem”. Panowie uważają, że o seksie wiedzą wszystko. Nie muszą się niczego więcej uczyć. Ich partnerki mają zwykle odmienne zdanie i to one niestety mają rację. To będzie okazja, żeby o seksie usłyszeć głośno, ze sceny. Będziecie świadkami seksterapii, dzięki której wrośnie jakość waszego życia intymnego. Można o seksie rozmawiać na smutno, ale kiedy przed nami pojawią się Anna Guzik i Katarzyna Pakosińska; dwa różne charaktery, dwie różne osobowości  – z pewnością będzie zabawnie! Jak poderwać faceta? Jak się pozbyć fobii? Jak się nie wstydzić? Jak złapać luz w seksie? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź na spektaklu pod tytułem „Seks w życiu kobiety”. Anna Guzik i Katarzyna Pakosińska dadzą Wam kilka praktycznych rad, jak uczynić Wasze życie „bardziej uczuciowym”.

„Supermenka”, to opowieść o kilku latach życia współczesnej Polki. Kobiety wykształconej, inteligentnej, błyskotliwej i pracowitej. Matki, żony, córki, pracownika, pracodawcy, kobiety szczęśliwej i nieszczęśliwej, zakochanej i samotnej, spełnionej i zdesperowanej.
90 minut na pokazanie takiego bogactwa doświadczeń, to bardzo mało. Chyba, że na scenie widzimy znakomitą aktorkę Jowitę Budnik, znaną z „Placu Zbawiciela”, „Nikifora”, „Jezioraka”, „Papuszy”,  „Na dobre i na złe” oraz „M jak miłość”, nagradzaną za główne role Złotymi Lwami i Orłem – Polską Nagrodą Filmową.
W „Supermence” jak w życiu, dramat miesza się z komedią, ironia z życzliwością, filozofia z banałem, a śmiech następuje po łzach i wściekłości. „Supermenka”, to opowieść  inteligentna więc podobnie jak w życiu inteligentnego człowieka, nie ma w niej czasu na nudę.  W opowiadanej przez Jowitę Budnik historii pojawia się galeria groteskowych, choć z życia wziętych postaci. Desperackie próby bohaterki, aby poradzić sobie na niebezpiecznych zakrętach życia, wzbudzają z jednej strony wielki podziw, a z drugiej wywołuje salwy śmiechu.
Możemy obserwować Jowitę Budnik w przejmujących monologach, finezyjnych, zabawnych dialogach, próbie tańca erotycznego, w czasie przetykania kolanka pod zlewem i w niezwykle bogatym repertuarze wokalnym. Tytułowa Supermenka, bierze na swoje barki ciężary, którym nie sposób podołać. Potrafi jednak krytycznie podejść do swoich relacji z dziećmi, matką, ukochaną pracą oraz mężczyznami. Uczy się na swoich własnych, często bolesnych, błędach. I znajduje rozwiązanie!

Facebook

Recenzje i wywiady:
Pytanie na śniadanie
Co za tydzień
TeatrDlaWas.pl
Anna Fit
Chochlik Kulturalny – ranking aktorek 2016
Chochlik Kulturalny
Łukasz Maciejewski
KochamTeatr.info
Radio dla Ciebie
E-Teatr.pl – Subiektywny spis aktorów
Polskie Radio Czwórka
Radio Olsztyn
Notatnik Kulturalny
Wprost.pl
JESTsztuka.com

Mistrzowie Seksu to komediowe show w wykonaniu Marka Bukowskiego. Cenione przez mężczyzn, a uwielbiany przez płeć piękną daje w nim popis swoich komediowych umiejętności. Polską wersję spektaklu stworzyli: mistrz ironii Jerzy Hutek oraz lider „Kabaretu Moralnego Niepokoju” Robert Górski. Marek Bukowski, z właściwym sobie wdziękiem balansuje na granicy kabaretowego stand-up’u i aktorskiego monodramu. Jest równie wiarygodny jako pretensjonalny macho, obiektywny naukowiec czy udręczony kochanek. Kto widział „Supermenkę” w wykonaniu Jowity Budnik, rozpozna w bohaterze „MISTRZÓW SEKSU” partnera Moniki. Wiktor, postać grana przez Marka Bukowskiego, to naukowiec, podróżnik oraz, niestety, niezbyt udany mąż . Mając problemy w relacjach damsko-męskich, postanowił szukać inspiracji w świecie zwierząt. Zwierząt jest więcej niż ludzi. Ba! Samych owadów jest o wiele więcej. Jak one to robią? Czy możemy się od nich czegoś nauczyć? Wiktor jest naukowcem, więc bez skrępowania odpowiada na pytania, które zwykle wstydzimy się zadać. W czasie wykładu odkrywa kilka nowych prawd o samym sobie. Czy może być coś bardziej zabawnego, niż gdy samiec alfa dochodzi do wniosku, że jest prostakiem, który nie dorasta do pięt swojej partnerki? Trochę nam żal takiej ofiary, ale przecież to dużo lepiej, kiedy ktoś za nas, dokonuje psychologicznego striptizu. Po wysłuchaniu wykładu Wiktora będziecie dużo mądrzejsi. Partnerka dowie się czegoś o swoim mężczyźnie, a mężczyzna o swojej ukochanej. Kiedy poznacie zwyczaje godowe guźców, wróbli, lwów, mrówek albo szympansów bonobo wasze życie erotyczne nabierze nowych barw.

Tutaj poważne ostrzeżenie: pierwsze trzy noce po obejrzeniu spektaklu możecie mieć nieprzespane!

Praktyki erotyczne modliszek oraz pszczół miodnych, prezentowane są jedynie ku przestrodze. Pod żadnym pozorem proszę ich nie naśladować! Życzymy wesołej zabawy i niespokojnej nocy.

Facebook

To legendarny hit Broadway’u, a jego autor jest jedynym żyjącym pisarzem, który ma na Broadway’u teatr swego imienia. Jest także najczęściej grywanym komediopisarzem amerykańskim na świecie, przy czym niemal wszystkie jego sztuki zostały przeniesione na ekran również w kinie cieszą się zawrotnym powodzeniem. Nie inaczej było z filmową wersją „Dziwnej pary”, w której wystąpili Jack Lemmon i Walter Mathau. W Teatrze Capitol zobaczą Państwo nasz rodzimy, wspaniały duet komediowy – Artura Barcisia i Cezarego Żaka, którzy wydają się tak różni, jak różni są bohaterowie „Dziwnej pary”. A są to kochający uroki życia dziennikarz sportowy, racjonalista i niepoprawny bałaganiarz – co w końcu doprowadza do rozstania żoną – imieniem Oskar i jego żywe zaprzeczenie, domator, pedant, hipochondryk i histeryk Feliks, którzy spotykają się na cotygodniowych partiach pokera. Kiedy małżeństwo Feliksa również się rozpada, Oskar w trosce o jego los proponuje mu, żeby się do niego wprowadził. To, co z tego wynika, zderzenie dwóch krańcowo odmiennych charakterów, jest tak zabawne, dowcipne i ciepłe, że skłoniło Dudka Dziewońskiego jednego z naszych najznakomitszych artystów kabaretowych i znawcę lekkiego repertuaru do stwierdzenia: „Neil Simon wie o komedii wszystko!”. Dobrej zabawy!

Facebook

Recenzje i wywiady:
https://gdybymbylaktorem.pl/2013/11/24/dziwna-para/
Kultura.trojmiasto.pl
PlanetaKobiet.com.pl
TeatrDlaWas.pl
Lublin.wyborcza.pl
PepeTV

Komedia ”Goło i wesoło” autorstwa Stephena Sinclaire’a i Anthony’ego McCartena zawojowała już cały świat, nie schodzi z afisza od prapremiery w Mercury Theatre w Auckland w Nowej Zelandii w 1987 r. Spektakl święcił sukcesy w USA, Kanadzie, Anglii, Francji (w 2001 r. produkcja francuska otrzymała nagrodę Moliera za najlepszą komedię roku na scenie teatralnej), Niemczech, Australii, Ameryce Południowej i krajach skandynawskich. Obecnie jest wielkim przebojem w Rosji. Wszędzie przyjmowany jest z entuzjazmem, zarówno przez publiczność jak i krytyków teatralnych. ”Goło i wesoło” okazało się hitem nie tylko w teatrach – film na podstawie sztuki, pod tym samym tytułem podbił także kina. Podobnie jak film, spektakl opowiada historię kilku bezrobotnych, którzy będąc zupełnie bez pieniędzy, bez perspektyw, wpadają na pomysł, aby założyć grupę striptizerów o nazwie „Napalone Nosorożce”. Natomiast akcja przedstawienia dzieje się w Polsce, w Tomaszowie Mazowieckim. Oglądamy jak nasi bezrobotni próbują opanować trudną sztukę publicznego rozbierania się, początkowo w swoim gronie, następnie podczas przesłuchania w jedynym klubie w mieście o nazwie„ Eden”. Przesłuchanie wypada fatalnie. Następny występ przed tomaszowską publicznością, wypada jeszcze gorzej. Menager striptizerów wynajmuje byłą tancerkę Wandę, aby udzieliła im kilku lekcji.
Jesteśmy świadkami komicznych prób „ baletowych”, podczas których Wanda uczy ich podstaw profesjonalnego striptizu. Spektakl wieńczy spektakularny finał, w wykonaniu „Napalonych Nosorożców”, którzy na scenie, przed publicznością rozbierają się z taką swobodą, jakby robili to od urodzenia. A piękniejsza część widowni zadaje sobie pytanie „ Ile dzisiaj zdejmą z siebie?!”…

Facebook

Recenzje:
Częstochowa.wyborcza.pl
soksuwalki.eu
GK24.pl
BlogStar.pl

„Old Love” to pełen humoru spektakl podejmujący zagadnienie tego, czy ludzie w „pewnym wieku” powinni myśleć o miłości, zwłaszcza miłości fizycznej. Opowieść o związku, który rodzi się, gdy dwie osoby niemal przez całe życie przelotnie się spotykają; o determinacji mężczyzny, który stara się zdobyć serce dość opornej ukochanej; o rozbudzeniu, zdawałoby się, dawno zapomnianych emocji. „Old Love” to sztuka stawiająca ważne życiowe pytania, ale pełna ciepła, optymizmu i humoru.
Norm Foster napisał ponad czterdzieści sztuk teatralnych wielokrotnie wystawianych na scenach profesjonalnych teatrów. Najpopularniejsze komedie Norma Fostera to „Mending Fences”, „The Love List”, „The Long Weekend”, „Bedtime Stories”, „Kiss the Moon”, „Kiss the Sun”. W Polsce w Teatrze Komedia w Warszawie zrealizowano dwie sztuki „Ostrą jazdę’ i „Premierę”. Komedie Norma Fostera znane są z lekkiego humoru oraz umiejętnego odwzorowania w bohaterach zwykłego człowieka i jego trosk w sposób tak wiarygodny, że mogą niekiedy służyć nam za lustro.

Facebook

Recenzje i wywiady:
Krytykat.com
TeatrDlaWas.pl
eKurjer Warszawski
Kultura.dziennik.pl
KochamTeatr.info
Maria Niklińska o spektaklu

„Między łóżkami”, to inteligentna komedia Norma Fostera składająca się z sześciu epizodów, które przedstawiają zabawne, ale również wzruszające losy mieszkańców prowincjonalnego miasteczka w Kanadzie. Wszystko dzieje się w ciągu dwóch godzin, choć w sześciu różnych pokojach, w których głównym meblem jest łóżko. Para 50-latków godzących się uprawiać sex na antenie radiowej, włamywacze zawodowiec i amator-księgowy, starzejąca się gwiazda rocka Tommy Quick i jego młodociana fanka pragnąca przeżyć z nim ten pierwszy raz, szef clubu go-go, który musi zwolnić nieudolną striptizerkę, taksówkarka bez zmysłu orientacji w terenie i inni. W sumie 15 postaci granych brawurowo przez piątkę znakomitych aktorów. Doskonała zabawa, ale również refleksja i wzruszenie. Po prostu dobry teatr.

Facebook

Recenzje i wywiady:
Blog.Palac.Art.pl
Niekulturalny.com.pl
TeatrDlaWas.pl
Aktorzy o spektaklu
PepeTV
Notatnik Kulturalny

Co to za klatka i jakie ptaszki w niej siedzą?

Zapraszamy do teatru. Właśnie trwa próba do przedstawienia, które rozgrywa się w nocnym klubie dla transwestytów. Grzegorz i Albin to szczęśliwa para. On jest właścicielem klubu, a on (ona) – jego gwiazdą, słynną Drag Queen. Sielankę zaburza wizyta przyszłych teściów ich syna. Zwłaszcza, że teść to bardzo konserwatywny polityk. Kiedy zderzają się ze sobą dwa światy, huk jest wielki! A śmiech jeszcze większy! Wizyta państwa Krzyżopolskich w jaskini rozpusty stawia pod znakiem zapytania przyszłość młodej pary. Trzeba się nieźle nagimnastykować, naudawać i naprzebierać, żeby uniknąć kompromitacji. Tajemnica wielkiego powodzenia tej sztuki (powstało na jej kanwie kilka filmów i broadwayowski musical) tkwi nie tylko w jej inteligentnym i błyskotliwym poczuciu humoru, dającym aktorom szanse stworzenia wielkich scenicznych kreacji, ale w nieczęstej umiejętności zabawnej rozmowy na tzw. trudny i kontrowersyjny temat. Ironia w ogóle – a szczególnie autoironia – jest niezwykle skutecznym kluczem budowania zaufania i z takim zjawiskiem mamy do czynienia w „Klatce dla ptaków”, która w polskiej wersji jest także sztuką o teatrze. Zaufajcie więc nam, drodzy Widzowie, a my zrobimy wszystko, aby tego zaufania nie zawieść, dając Wam dwie godziny wspaniałej zabawy. Jean Poiret napisał „La Cage aux Folles” jako historię dziejącą się w latach siedemdziesiątych we Francji.   Kuba Wecsile i Karol Klementewicz , tłumacze m. in. „Rodzinki.pl”   oraz Andrzej Strzelecki, reżyser największych przebojów Teatru Rampa, umieścili „Klatkę dla ptaków” we współczesnej Polsce. Jak wyskakiwać z ograniczających nas klatek pokażą Państwu aktorzy w rolach, w jakich nie spodziewaliście się ich zobaczyć. Zresztą, oni sami też się tego nie spodziewali…

Kto widział Robina Wiliamsa i Gene Hackmana w filmowej wersji „Klatki dla ptaków” przekona się, że w Polsce jest śmieszniej niż w USA.

Facebook

Recenzje:
Dzień dobry TVN
Chochlik Kulturalny
Niekulturalny.com.pl
DlaLejdis.pl
Zwierciadło.pl
TeatrDlaWas.pl